موبایل برای تو

قریب چهل روز از غروب غم فزای شهادت شقایق ها می گذرد؛ و اینک از صدای شلاق خزان بر پیکر آلاله ها، اربعینی می گذرد و اسارت، سیلی، غربت، فریاد و بیدارگری سهم حاملان پیغام قاصدکهای عترت و عظمت می شود. از آن روز تا امروز چهل روز در سوگ ابرمردی نشستیم که حیات اسلام مدیون رگهای پاره پاره اوست.

قصه سر و نیزه، قصه لبهای خونین و قرآن، قصه سیلی و صورت گلگون کودک غمگین و تمام حقیقت هایی که هر سال از پرده چشمان ما می گذرد. کربلا؛ این خارستان خشک و بی آب، دریای انسانیت و کمال است، اقیانوس بی کرانهای است که در آن گوهر همه عظمت ها و خوبی ها به رنگ مظلومیت یافتنی است؛ و هر کدام به فراخور حالمان از کربلا، محرم، عاشورا و اربعین، ره توشه و برداشتی داریم. در زیارت اربعین پیرامون فلسفه آن آمده است: و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک عن الجهاله و حیره الظلاله: امام حسین(ع) خون قلبش را به آستان الهی هدیه داد تا بندگان را از ظلمت جهل و نادانی و حیرت گمراهی رهایی بخشد و شیعه همیشه و در تمامی روزهای سوگواری حضرت سیدالشهداء(ع) و از آن جمله روز اربعین آن حضرت، در زیارت و اقامه ماتم و عزاداری کوتاهی نکرده و از اینجاست که امام حسنعسکری(ع) زیارت اربعین را از علایم ایمان شمرده است. آری، تنها زیارت اربعین سیدالشهداء(ع) است که مؤمن خالص را از دیگران تمیز می‏دهد، و دوستان اهل بیت(ع) را از غیر آنان جدا می ‏کند. و مؤمن واقعی کسی است که نگذارد آثار نهضت‏ امام حسین(ع) فراموش شود و در قدردانی و شرکت در هدف آن حضرت کوتاهی نورزد. پیروان و دوستان امام حسین(ع) امیدوارند تا از این طریق مشمول این حدیث نبوی شوند که جابر بن عبدالله انصاری از صحابه رسول خدا(ص) ونخستین زائر قبر حضرت ابی‏ عبدالله(ع) در اولین اربعین سیدالشهداء(ع) روایت کرده است؛ «کسی که قومی را دوست دارد با آنها محشور می ‏شود و کسی که عمل قومی را دوست دارد با ایشان شریک می ‏باشد». دلهایمان بی تاب سالار شهیدان، و چشمانمان بر مظلومانه ترین شهادت تاریخ همواره درخشان و بارانی باد.