موبایل برای تو

شیخ جعفربن قولویه در کامل از ابن خارجه روایت کرده است که گفت: روزی درخدمت امام صادق(ع) بودیم و امام حسین(ع) را یاد کردیم. امام صادق(ع) بسیار گریست و ما هم گریستیم، سپس

امام صادق(ع) سر برداشت و فرمود که امام حسین(ع) می‌فرمود: که منم کشته گریه و زاری، هیچ مؤمنی مرا یاد نمیکند مگر آنکه گریان می‌گردد. و نیز روایت کرده است که هیچ روزی حسین بن علی(ع) نزد امام صادق(ع) مذکور نمی‌شد که کسی آن حضرت را تا شب متبسم بیند و در تمام آن روز محزون و گریان بود و می‌فرمود: که امام حسین(ع) سبب گریة هر مؤمن است.

شیخ طوسی وشیخ مفید از ابان بن تغلب روایت کرده‌اندکه امام صادق(ع) فرمودند که: نفس آن کسی که به جهت مظلومیت ما مهموم باشد تسبیح است، و اندوه او عبادت و پوشیدن اسرار ما از بیگانگان در راه خدا جهاد است. آنگاه فرمود که: واجب می‌کند این حدیث به آب طلا نوشته شود.

ابوعماره شعرخوان روایت کرده که: روزی به خدمت امام صادق(ع) رفتم حضرت فرمودند که شعری چند در مرثیة امام حسین(ع) بخوان چون شروع کردم به خواندن حضرت گریان شد و من مرثیه می‌خواندم و حضرت می‌گریست تا آنکه صدای گریه از خانة آن حضرت بلند شد.

شیخ کشی(ره) از زید شحام روایت کرده است که من با جماعتی از اهل کوفه در خدمت حضرت صادق(ع) بودیم که جعفر بن عفان وارد شد حضرت او را اکرام فرمود و نزدیک خود او را نشانید، پس فرمود یا جعفر، عرض کرد لبیک خدا مرا فدای تو گرداند، حضرت فرمود: بَلَغَنی اَنَکَ تَقُولُ الشّعِر فیِ الْحُسَیْنِ وَ تَجیدَ به من رسید که تو در مرثیه امام حسین(ع) شعر می‌گویی و نیکو می‌گوئی. عرض کرد بلی فدای تو شوم. فرمود که: پس بخوان. چون جعفر مرثیه خواند حضرت و حاضرین مجلس گریستند و حضرت آنقدر گریست که اشک چشم مبارکش بر محاسن شریفش جاری شد. پس فرمود به خدا سوگند که ملائکه مقربان در اینجا حاضر شدند و مرثیة تو را برای حسین(ع) شنیدند و زیاده از آنچه ما گریستیم گریستند. و به تحقیق که حق تعالی در همین ساعت بهشت را با تمام نعمتهای آن از برای تو واجب گردانید و گناهان تو را آمرزید. پس فرمود: ای جعفر می‌خواهی که زیادتر بگویم؟ گفت بلی ای سید من، فرمود که هر که در مرثیة حسین(ع) شعری بگوید و بگرید و بگریاند البته حق تعالی بهشت را برای او واجب گرداند و بیامرزد او را.